نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• طوبی بیگ محمدی ¹
• مینا ملایی ²

¹ دانشجوی مدیریت ورزشی، تربیت بدنی و علوم ورزشی، گیلان، رشت

² دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

چکیده

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر عضویت در شبکه‌های اجتماعی ورزشی بر انگیزه و مشارکت در ورزش همگانی با میانجی‌گری اضطراب اجتماعی بدنی در دانشجویان دختر دانشگاه گیلان بود. روش تحقیق توصیفی-همبستگی و از نظر هدف کاربردی بوده و جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دختر دانشگاه گیلان تشکیل می‌دادند. نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند و در دسترس انجام شد. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌های استاندارد انگیزه مشارکت در ورزش همگانی هونگ‌یونگ‌لین (2010)، اضطراب اجتماعی بدنی موتل و کنروی (2000) و پرسش‌نامه‌های محقق‌ساخته میزان مشارکت ورزشی و عضویت در شبکه‌های اجتماعی ورزشی بود. پایایی ابزارها با ضریب آلفای کرونباخ (α=0.71) تأیید شد. داده‌ها با نرم‌افزار اسمارت PLS 3 و روش مدل‌سازی معادلات ساختاری تحلیل گردید. یافته‌ها نشان داد عضویت در شبکه‌های اجتماعی ورزشی بر انگیزه (42/0=β) و میزان مشارکت در ورزش همگانی (40/0=β) تأثیر مثبت و معنی‌داری دارد و بر اضطراب اجتماعی بدنی (22/0-=β) تأثیر منفی دارد. اضطراب اجتماعی بدنی نیز بر انگیزه (16/0-=β) و میزان مشارکت در ورزش همگانی (23/0-=β) تأثیر منفی و معنی‌داری داشت. همچنین، تحلیل متغیر میانجی نشان داد اضطراب اجتماعی بدنی نقش میانجی منفی در تأثیر عضویت در شبکه‌های اجتماعی ورزشی بر انگیزه مشارکت (42/0- =β) و نقش میانجی مثبت در تأثیر عضویت بر میزان مشارکت (55/0=β) دارد. نتایج حاکی از آن بود که شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به عنوان ابزارهای مؤثر برای افزایش مشارکت در ورزش‌های همگانی و کاهش اضطراب اجتماعی بدنی عمل کنند. پیشنهاد می‌شود این پلتفرم‌ها با نمایش بدن‌های واقعی، ارائه حمایت اجتماعی و آموزش‌های روانشناختی، به کاهش اضطراب اجتماعی بدنی و افزایش مشارکت ورزشی کمک کنند.

کلیدواژه‌ها

• شبکه‌های اجتماعی
• انگیزه مشارکت ورزشی
• ورزش همگانی
• اضطراب اجتماعی بدنی