نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی/دانشکده تربیت بدنی / دانشگاه صنعتی شاهرود/ شاهرود
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش بررسی تأثیر ازدحام بر مشارکت بانوان شهر ساری در فعالیت‌های ورزشی با نقش میانجی ریسک ادراک شده بود.
روش‌شناسی: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی و از نوع پیمایشی بود و به لحاظ زمانی مقطعی می‌باشد. جامعه آماری کلیه بانوان شرکت‌کننده در فعالیت‌های ورزشی شهر ساری در سال 1400 بودند که به روش در دسترس تعداد 200 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق 3 پرسشنامه استاندارد مشارکت در ورزش شارکلی (1999)، ازدحام درک شده کیم و کانگ (2021) و ریسک ادراک شده هانگ و چو (2014) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ها توسط صاحب‌نظران، روایی سازه نیز با استفاده از معیارهای روایی همگرا و واگرا تأیید شد. پایایی پرسشنامه-ها نیز با شاخص‌های آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد تأیید قرار گرفته شد. از مدلسازی معادلات ساختاری واریانس‌محور جهت بررسی فرضیه‌های تحقیق استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که ازدحام ادراک شده بطور مستقیم و منفی بر مشارکت تأثیر می‌گذارد. ازدحام ادراک شده بطور مستقیم و مثبت بر ریسک ادراک شده تأثیر می‌گذارد. ریسک ادراک شده بطور مستقیم و منفی بر مشارکت تاثیر می‌گذارد. همچنین ریسک ادراک شده توانسته است بین ازدحام ادراک شده و مشارکت بانوان نقش میانجی داشته باشد.
بحث: می‌توان اظهار کرد که ازدحام و ریسک ادراک شده ممکن است بسته به خصوصیات افراد متفاوت باشد؛ بنابراین، باید رویکردهای متفاوتی برای حل آن اتخاذ کرد. اتخاذ روش‌های مدیریت سبک زندگی سالم بر اساس سبک زندگی فردی و استانداردهای مراقبت‌های بهداشتی ضروری است.
کلیدواژه‌ها
)