نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• فاطمه رضایی

هیات علمی دانشگاه سمنان

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی استراحت‌های مغزی بر پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی دانش‌آموزان ابتدایی با حمایت والدین بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری آن شامل تمام دانش‌آموزان دختر مشغول به تحصیل در پایه چهارم، پنجم و ششم ابتدایی شهرستان سمنان در سال تحصیلی 1403-1402 بوده است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای، 192 نفر از دانش آموزانی که در دروس ریاضی، علوم و فارسی دچار ضعف یادگیری بودند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و پس از اجرای پیش آزمون به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و یک گروه کنترل تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از کتاب فعالیت‌های بدنی استراحت مغزی، شاخص پیشرفت تحصیلی، پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان موریس (2001) و مقیاس حمایت والدین فال و روبرتز (2012) استفاده شد. گروه های مداخله به مدت 4ماه، دو بار در روز و 3 بار درهفته مطابق با روش آموزشی تمرین کردند، به‌طوری‌که گروه مداخله اول از حمایت والدین و گروه مداخله دوم از عدم حمایت والدین برخوردار بودند و درحالی‌که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند و در پایان هفته شانزدهم از هر سه گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که بعد از مداخله (استراحت مغزی) بر پیشرفت تحصیلی با حمایت والدین و بدون حمایت والدین بر پیشرفت تحصیلی(620/0 Ŋ2= ،001/0P=، 17/21 F=) و خودکارآمدی (648/0 Ŋ2= ،001/0P=، 95/23 F=)

کلیدواژه‌ها

• وقفه مغزی
• پیشرفت تحصیلی
• خودکارآمدی
• روش نوین تدریس
• حمایت والدین